گیاه دارویی گلرنگ با نام علمی us CARThamastihctor نام و خانواده‌یcompositae و نام‌های محلی زعفران کاذب، گل زردک و کاریزه، نیکوکننده‌ی رنگ رخسار است.

 گلرنگ گیاهی یکساله است که بصورت بوته‌ای استوار رشد می‌کند و برخی محققان آفریقا و عده‌ای دیگر از آسیای صغیر و شرق هند را منشأ گلرنگ می‌دانند و اعتقاد دارند که این گیاه برای نخستین بار در شرق هند اهلی شده است.

گلرنگ، ریشه‌ای مستقیم و مخروطی شکل دارد و ریشه‌ی آن بطور 25 تا 30 سانتی‌متر و انشعاب‌های فراوانی دارد که به اعماق زمین فرورفته و رطوبت و مواد غذایی خاک را جذب می‌کنند.

ریشه‌ی این گیاه عمیق و منشعب و لایه‌ی خارجی آن سفید رنگ بوده و ساقه‌ی آن مستقیم و رنگ آن زرد و روشن است و بخش فوقانی آن منشعب و ارتفاع این گیاه در شرایط اقلیمی مختلف متفاوت بوده و بین 140 تا 170 سانتی‌متر است.

برگ‌های گلرنگ کم و بیش بیضی شکل و فاقد برگ و دندانه بوده و به رنگ سفید روشن با طول 5 تا 10 سانتی‌متر است و روی ساقه نیست به یکدیگر بصورت متناوب هستند و در برخی ارقام برگ‌ها خار دارند و در برخی دیگر بدون خار هستند.

میوه‌ی این گیاه فندقه است و از نظر شکل ظاهری شباهت زیادی به دانه‌های کوچک آفتابگردان دارد و طول میوه آن 5 تا 8 میلی‌متر و رنگ آن سفید یا خاکستری است و وزن 1000 دانه‌ی آن 35 تا 45 گرم است.

 درباره‌ی خواص این گیاه گفت: گیاه دارویی گلرنگ نیکوکننده‌ی رنگ رخسار بوده و از آب خیس کرده آن برای شست‌وشو و ضدعفونی استفاده می‌شود.

وی افزود: گلرنگ دفع‌کننده‌ی نفخ دستگاه گوارش، محرک، معرق، مسهل، قاعده‌آور، ضد ورم و تومور است.

منبع : http://www.isna.ir/search?lang